Komfort Ciszy - Stowarzyszenie na rzecz lepszej akustyki w budynkach

14 grudnia 2021 prezes Stowarzyszenia „Komfort Ciszy” Mikołaj Jarosz o zanieczyszczeniu hałasem w rozmowie z Moniką Suszek. Audycja z cyklu Euranet Plus – Żyjemy w Europie dostępna tutaj.

Niedawno  nasi eksperci  Henryk Kwapisz, Magda Szubert i Mirosław Karpicki  przeprowadzili szkolenie „Normy akustyczne dla biur w praktyce” dla  jednej z instytucji finansowych. 

Ostatnimi czasy coraz więcej mówi się na temat zdrowia psychicznego, nie tylko dorosłych, ale też dzieci i młodzieży. Na komfort psychiczny dzieci lub jego brak wpływa wiele czynników - stres związany ze szkołą, relacje z rówieśnikami, sytuacja w domu, ale również głośne dźwięki.

Wszyscy wiemy, że w budynkach szkół podstawowych jest bardzo głośno – są to z pewnością najgłośniejsze budynki użyteczności publicznej. W czasie przerw poziomy dźwięku w szkolnych korytarzach utrzymują się zwykle na poziomie ok. 85 dB (mówimy o równoważnym poziomie dźwięku LAeq – czyli swojego rodzaju średniej), a szczytowe poziomy dźwięku przekraczają 110 dB (chodzi tu o impulsowe dźwięki, np. trzaskanie drzwiami). Podobnie głośno jest na stołówce, niewiele ciszej w salach sportowych czy w świetlicach. W tym kontekście sale lekcyjne mogą się wydawać oazami ciszy. Czy tak jest naprawdę?

Wizja open space ma swój początek już w 1906 roku, kiedy to Frank Lloyd uznał, że ściany i pokoje są tak naprawdę bezużyteczne. Stwierdził wtedy, że nie służą one niczemu dobremu, a jedynie wprowadzają niepotrzebne podziały. Pomimo że początkowa wizja biur open space przekonywała do większej kreatywności, zacierania podziałów oraz lepszej integracji całej firmy, to z czasem zaczęto zauważać pewnego rodzaju problemy, które bez odpowiedniej kontroli często wiązały się z powstawaniem uciążliwego i drażniącego pracowników hałasu.