Hałasem jest każdy niepożądany, nieprzyjemny, dokuczliwy, a nawet szkodliwy dźwięk. Wypada dodać, że jest pojęciem dosyć subiektywnym: jest niepożądany, nieprzyjemny i dokuczliwy dla danej jednostki w danej sytuacji. Jedynie szkodliwy wpływ wysokich poziomów hałasu na ludzki słuch jest czymś bezdyskusyjnym.
Źródła hałasu w pomieszczeniu mogą być zewnętrzne: np. ruch uliczny, hałaśliwy sąsiad czy instalacje techniczne budynku. W takim przypadku konstrukcja, wykończenie i wyposażenie budynku mają istotny wpływ na poziom hałasu. Zastosowanie odpowiednich rozwiązań technicznych pozwala zapewnić właściwą dźwiękoizolacyjność stropów, ścian czy stolarki, i ciche działanie instalacji. Dzięki temu wnętrza mogą być odcięte od zewnętrznych źródeł hałasu na tyle, żeby nie był on słyszalny przy normalnym ich użytkowaniu.
Źródła hałasu mogą być także zlokalizowane w samym pomieszczeniu: np. dzieci w stołówce szkolnej czy na szkolnym korytarzu. Stosuje się wtedy rozwiązania osłabiające wzmocnienie dźwięku przez pomieszczenie oraz ograniczające zasięg przestrzenny dźwięku.
Link do przykładu
Analizując oddziaływanie hałasu na człowieka można mówić o jego szkodliwości i uciążliwości. Szkodliwy może być niewątpliwie wpływ hałasu na słuch. Jest tutaj istotny nie tylko poziom dźwięku na który narażona jest dana osoba ale także dobowy czas ekspozycji i to czy ekspozycja jest ciągła czy też przerywana okresami względnej ciszy. Przyjmuje się, że regularna ekspozycja na hałas na poziomie 85 dB(A) nie niesie ryzyka trwałego uszkodzenia słuchu jeśli łączny dobowy czas ekspozycji nie przekracza 8 godzin. Ale przy poziomie 90 dB(A) dopuszczalny czas ekspozycji spada do ok. 2 godzin, a przy 100 dB(A) do 15 minut!
Niemniej istotny jest pozasłuchowy wpływ hałasu. Przyczynia się on do wystąpienia wielu uciążliwości:
Hałas, od którego nie możemy się uwolnić znacznie obniża nasz komfort życia i wpływa na zdrowie, bo zdrowie wg definicji WHO to „nie tylko całkowity brak choroby, czy kalectwa, ale także stan pełnego, fizycznego, umysłowego i społecznego dobrostanu”.